Z wielu wystaw, które obejrzelismy w czasie naszego pobytu cztery z nich zrobily na mnie najwieksze wrazenie. Trzy byly prezentowane w moim ulubionym nowojorskim muzeum - Metropolitan Museum of Art (Met) i jedna w Museum of Modern Art (MoMa). Moim faworytem byla wystawa o kubizmie, jednym z moich ulubionych nurtów malarstwa, który mnie równiez inspiruje w pracy fotograficznej. Bardzo zalowalam, ze nie zdazylam obejrzec wystawy prac Kandinskiego w muzeum Guggenheima.
Cubism and the Trompe l'Oeil Tradition (Met)
Wystawa oferuje radykalnie nowe spojrzenie na kubizm, pokazujac jego zaangazowanie w tradycje malarstwa trompe l'oeil („oszukac oko”) która uwodzi widza percepcyjnymi i psychologicznymi grami, które komplikuja definicje prawdy i fikcji. Wiele cech postrzeganych jako odrebnych od kubizmu było w rzeczywistosci wykorzystywanych przez specjalistów trompe l'oeil na przestrzeni wieków: wyraznie plaska plaszczyzna obrazu; inwazja swiata „prawdziwego” na obrazowy i wlaczenie nowych mediów drukowanych i reklam pelnych zakodowanych odniesien do artystów i biezacych wydarzen. Kubisci Georges Braque, Juan Gris i Pablo Picasso sparodiowali klasyczne trompe l'oeil i wymyslili nowe sposoby na zmylenie widza. Wraz z kubistycznymi obrazami, rzezbami i kolazami na wystawie sa prezentowane kanoniczne przykłady europejskiego i amerykanskiego malarstwa trompe l’oeil od XVII do XIX wieku. Pomijajac niezwykle ciekawy temat wystawy i zaprezentowane dziela, dla siebie znalazlam na tej wystawie równiez wiele inspiracji do nowych kolazy.
The Tudors: Art and Majesty in Renaissance England (Met)
Anglia pod niestabilna dynastia Tudorów była kwitnaca kraina sztuki. Miedzynarodowa społecznosc artystów i kupców, z których wielu to uchodzcy religijni, spelniala zadania królewskich mecenasów, w tym dwóch pierwszych królowych panujacych w Anglii. Mecenat artystyczny Tudorów legitymizowal, promowal i stabilizowal serie burzliwych rzadów, od przejęcia tronu przez Henryka VII do smierci jego wnuczki Elzbiety I. Kosmopolityczne dwory Tudorów chlubily sie praca florenckich rzezbiarzy, niemieckich malarzy, flamandzkich tkaczy i najlepszych europejskich zlotników i drukarzy, jednoczesnie przyczyniajac sie do powstania wyraznie angielskiego stylu. Wystawa zawiera wiele kultowych portretów, spektakularnych gobelinów, rekopisów, rzezb i zbroi.
Bernd & Hilla Becher (Met)
Znani niemieccy artyści Bernd i Hilla Becher zmienili bieg fotografii końca XX wieku. Pracujac jako rzadka para artystów, skupili się na jednym temacie: zanikajacej architekturze przemyslowej Europy Zachodniej i Ameryki Pólnocnej. Ich pozornie obiektywny styl rezonowal z seryjnym podejsciem wspólczesnego minimalizmu i sztuki konceptualnej oraz kwestionowal postrzegana luke miedzy fotografia dokumentalna a artystyczna. Za pomoca wielkoformatowej kamery widokowej Becherowie metodycznie rejestrowali wielkie piece, wieze wyciagowe, silosy zbozowe, chlodnie kominowe i zbiorniki gazu z wielka precyzja, elegancja i pasja. Ich rygorystyczna, ustandaryzowana praktyka pozwolila na analizy porównawcze struktur, które eksponowali w siatkach liczacych od czterech do trzydziestu fotografii. Opisali te formalne uklady jako „typologie”, a same budynki jako „anonimowa rzezbe”. Wystawa jest niezwykle ciekawa dla wszystkich interesujacych sie fotofrafia.
Barbara Kruger: Thinking of You. I Mean Me. I Mean You. (MoMa)
Wystawa znajduje sie w atrium rodziny Donalda i Catherine Marronów. Barbara Kruger jest wnikliwa krytyczka kultury popularnej, dobrze znana z uzywania bezposredniej formy jako strategii retorycznej. Pokrycie róznych powierzchni scian i podlogi atrium zadrukowanym winylem ma na celu ukazanie odwaznych oswiadczen artystki dotyczacych idei prawdy, mocy, wiary, watpliwości i pragnienia.
